Home

SONJA ALFERINK

Ik ben geboren in Nijmegen (1984) en ik woon sinds 2007 in Amsterdam. In deze stad studeerde ik af als politicoloog. Inmiddels schrijf ik in opdracht over maatschappelijke onderwerpen zoals jeugdzorg of de landelijke politiek.

Als zelfstandig journalist schrijf ik over emancipatie en gelijkheid. Ik ben sterk geïnteresseerd in de positie van (minderheids)groepen die zich niet op een gelijkwaardige manier gerepresenteerd voelen.

Alferink, interview

De geur van de dood: Sinan Can was in Syrië en Irak

Filmmaker Sinan Can schuwt het gevaar niet. Dit weekend gaat zijn nieuwste documentaire ‘De verloren kinderen van het kalifaat’ in première. Een ontroerend gesprek over hoe je dat eigenlijk doet: de oorlog uit een filmmaker halen.

januari 1, 2018

Alferink, interview

Peter ging op vakantie naar Noord-Korea. ‘Overal waar wij kwamen, verdwenen Koreanen.’

Al maanden bestoken Kim Jong-un en Donald Trump elkaar met vinnige scheldpartijen en stevige dreigementen. De wereld houdt haar adem in. Maar wat weten we eigenlijk van het dagelijks leven in dit geïsoleerde Aziatische land? Peter Smeets ging er vrijwillig op vakantie en kwam thuis met de meest bizarre verhalen. Lees verder via Blendle.

december 13, 2017

Alferink, opinie

Stop met slachtoffertje spelen Job, Kevin en Harvey

Job Gosschalk is gevallen. Na Kevin Spacey, na Harvey Weinstein. Bij Spacey had ik het eerst nog niet willen geloven. Zo’n vriendelijk gezicht heeft die man – heel anders dan die boevenkop van Weinstein. Maar als de verhalen blijven komen, kun je niet langer ongelovig blijven. Lees verder via Blendle.

december 13, 2017

Alferink, column

Afscheid van een burgemeester

Iedereen wist dat de burgemeester dood zou gaan. Ik vond het erg voor hem, voor zijn familie en natuurlijk: het was jammer voor Amsterdam. Want het was een begaafde en leuke burgemeester. Nu hij echt dood is, vond ik eigenlijk dat ik daar niet zoveel van kon vinden. Weer dacht ik: wat erg voor zijn...

december 13, 2017

Alferink, column

Charles Bradley 1948 – 2017

De eerste keer dat ik soulzanger Charles Bradley zag optreden, was in een bloedhete buitentent op North Sea Jazz 2013. Op het podium stond een man op leeftijd, met een voorhoofd vol groeven en tranende ogen van een leven in tegenwind. (…)

december 13, 2017

Alferink, column

Afscheid van een oom

Daar zat ik, met mijn spijkerbroek tussen de pantalons en de jasjes. De rijen van het uitvaartcentrum zaten al vol met familie, met bekende en onbekende gezichten, toen mijn moeder en ik de zaal binnenliepen op zoek naar een plek tussen de mensen. (…)

december 13, 2017

Posts Navigation